piątek, 26 października 2012

Obudź kwadrat

fot. Krzysztof Pacholak

Przedstawiamy ostatni w tym roku projekt Laboratorium Animatorni. Poznajcie Anię Pelc i jej pomysł na lokalne działanie na warszawskim Ursynowie.


Kto?
Anna Pelc – artystka, aktywistka i młoda mama. Przesiaduje na placach zabaw, parkach i zielonych terenach Ursynowa. Wychowywała się w domku pod Warszawą, w lesie, blisko natury. Miasto jest dla niej przestrzenią, którą warto traktować z dystansem i przymrużeniem oka, by nie zwariować. Lubi chodzić nieutartymi ścieżkami, wbrew strukturze miasta. Marzy jej się, by coraz więcej osób zachowywało się w mieście nieprzewidywalnie, rekonstruując w ten sposób miejską rzeczywistość.
Co?
Obudź kwadrat” to projekt warsztatów tworzenia publikacji multimedialnej o mieście aktywizujących artystycznie młodzież na warszawskim Ursynowie. Podczas warsztatów przyjrzymy się jak funkcjonują ludzie, zwierzęta, drzewa.  Jaka jest rzeczywistość i codzienność dzielnicy oraz jak można ją re-kreować.
Jak?
Podczas 6 spotkań uczestnicy poznają historię Ursynowa, ruszą w plener fotograficzny po dzielnicy, stworzą ilustracje i projekt graficzny magazynu lub bloga. Na zakończenie wraz z uczniami szkół i mieszkańcami dzielnicy odbędzie się spacer z przewodnikiem miejskim śladami Ursynowa z powstałej publikacji.
Z kim?
Z młodzieżą z ostatnich klas gimnazjów z Ursynowa oraz gośćmi-prowadzącymi powstanie możliwie anarchistyczny zespół redakcyjny. Na każdym spotkaniu pojawi się zaproszony gość, by wnieść swoją perspektywę, świeże spojrzenie i wiedzę.
Dlaczego?
Bo żyjąc i tworząc w mieście pojawia się tęsknota za kontaktem z naturą. Miasto, a w szczególności blokowisko, to dziwny, sztuczny i bardzo kanciasty twór. Czy taka zinstytucjonalizowana przestrzeń daje nam szczęście? A jeżeli tak, to gdzie, jak i kiedy go doświadczamy?
Projekt “Obudź kwadrat” jest realizowany w ramach programu” Animatornia – biuro działań społeczno-kulturalnych” Towarzystwa Inicjatyw Twórczych“ę” dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy.

wtorek, 9 października 2012

Nasze narodziny



fot. Krzysztof Pacholak
W ramach Laboratorium Animatorni rusza kolejny już projekt. Poznajcie Dominikę Dzikowską z jej akcją fotograficzną dla młodych matek.

Kto?
Dominika Dzikowska – fotografka, animatorka kultury i mama małego Felka. Absolwentka Instytutu Kultury Polskiej. Prowadzi zajęcia w Warszawskiej Szkole Fotografii, na których omawia zagadnienia związane ze sztuką współczesną. Od trzech lat pracuje nad dużym projektem artystycznym opowiadającym o kobiecych przeżyciach związanych z porodem. W lutym spodziewa się kolejnego dziecka.
Co?
Nasze narodziny” to akcja fotograficzna dla młodych matek, organizowana na terenie Szpitala Solec w Warszawie. Na oddziale noworodkowym zorganizujemy mini-studio fotograficzne. Zrobimy pamiątkowe zdjęcia, będziemy rozmawiać o pięknych i trudnych porodowych przeżyciach i dzielić się emocjami związanymi z początkiem macierzyństwa.
Jak?
Na szpitalnym oddziale powstanie nietypowa, odświętna sytuacja. Fotografia studyjna kojarzy się z ważnymi rodzinnymi wydarzeniami. Jest nieodłącznym elementem uroczystości: ślubów, chrztów, komunii. Zaproszenie do studio młodych matek będzie wyraźnym sygnałem, że poród jest nie tylko medyczną procedurą, ale też ważnym momentem w życiu kobiety, któremu towarzyszą olbrzymie emocje. Pozowanie do zdjęcia stanie się dzięki temu namiastką współczesnego rytuału przejścia.
Dlaczego?
Bo młode matki potrzebują poczuć się ważne, piękne i kobiece. Bo poród to nie tylko medyczna procedura, ale i przełomowe życiowe doświadczenie, wzbudzające wielkie emocje, które czasem trzeba wyrazić. Bo fotografia jest pamiątką cennej chwili, ale też okazją do spotkania i rozmowy.

Projekt Laboratorium Animatorni jest realizowany w ramach programu” Animatornia – biuro działań społeczno-kulturalnych” Towarzystwa “ę” dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy.

piątek, 5 października 2012

Jak działa Laboratorium Animatorni?



Kto?

Marta Białek-Graczyk – prezeska Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę“, animatorka kultury, menedżerka projektów społecznych. Od wielu lat jest akuszerką pomysłów i projektów początkujących i doświadczonych animatorów kultury z całej Polski.


fot. Bartek Ryży

Joanna Kubicka – kulturoznawczyni, animatorka kultury, prezeska Stowarzyszenia Katedra Kultury, na co dzień organizuje kształcenie animatorów kultury w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W ramach współpracy z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę” zaangażowana w programy Latający Animatorzy Kultury oraz Laboratorium Animatorni.


fot. Bartek Ryży
Co?
Laboratorium Animatorni wspiera warszawiaków w realizacji własnych działań społeczno-kulturalnych. Projekt stwarza przestrzeń, w której początkujący animatorzy kultury (niezależnie od wieku) mogą rozwijać i realizować swoje pierwsze projekty. Laboratorium Animatorni to inkubator innowacji społecznych, który działa bez nadmiernych formalności, w możliwie elastycznej formule.
Jak?
Laboratorium działa w oparciu o formułę: „od pomysłu do realizacji”. Wybrane pomysły mają szansę zdobyć do 2.500 zł na realizację, miejsce i potrzebny sprzęt. Uczestnicy projektu zyskują również możliwość rozwijania własnych umiejętności pod okiem doświadczonego coacha i opiekuna Laboratorium – Marty Białek-Graczyk i Joanny Kubickiej. Uczestnicy uczą się jak planować swoje działania, tworzą harmonogram, konstruują własny plan promocji, współpracują z doświadczonym grafikiem przy tworzeniu identyfikacji graficznej projektu. Realizatorzy dysponują własnymi budżetami i są odpowiedzialni za rozliczenie projektów z menedżerem Animatorni i księgowością stowarzyszenia.
Dotychczas zrealizowane w ramach Laboratorium projekty różniły się od siebie skalą i rozmachem. Część miała charakter akcyjny, inne inicjowały dłuższy proces edukacyjny. W ciągu trzech lat działań Laboratorium Animatorni powstało 19 projektów społeczno-kulturalnych.
Z kim?
Co roku szukamy ludzi, który mają pomysły na ciekawe działania społeczno-kulturalne (np.: warsztaty, cykl debat, akcję w przestrzeni miejskiej, mini spektakl, grę miejską, działanie performatywne). Do udziału w projekcie zapraszamy początkujących animatorów kultury, artystów i wszystkich mieszkańców Warszawy, którzy łączą rozwijanie swoich pasji z działaniami na rzecz najbliższego otoczenia.
Dlaczego?
Laboratorium to szansa na realizację własnego pomysłu, zdobycie nowych umiejętności. To praca z doświadczonym coachem, która pomoże odpowiedzieć sobie na ważne pytania i osiągnąć stawiane cele. To droga samorozwoju, a często początek nowej drogi życiowej.

Projekt “Laboartorium Animatorni” jest realizowany w ramach programu “Animatornia – biuro działań społeczno-kulturalnych”.

Brzuchomówcy


fot. Krzysztof Pacholak

Jeśli lubicie gotować i poznawać nowe smaki zgłoście się do projektu Brzuchomówcy!
Kto?
Aga Gójska – teoretycznie kulturoznawczyni, praktycznie amatorka wszelkich działań. Ukończyła sztuki piękne w Bristolu, gdzie współtworzyła grupę artystyczną „Diving school”. Obecnie zajmuje się animacją działań społecznych, prowadzi warsztaty kuchenne i ilustruje. Gdy nikt jej o imię nie pyta reorganizuje przestrzeń miejską guerilla artem.
Co? Jak? 
Brzuchomówcy to seria czterech cotygodniowych warsztatów i mini wykładów kulinarnych. Każde spotkanie poświęcone będzie różnym aspektom jedzenia. Uczestnicy poznają naukę stwarzania nowych smaków, eksperymentować będą z odbiorem zapachów, faktur i kolejnością doznań. Będzie można wrócić do smaków z dzieciństwa i przekonać się jak zmysły przenoszą historie i wspomnienia. Z nowo nabytą wiedzą każdy z uczestników stworzy swój autorski projekt potrawy pod bacznym okiem szefa kuchni. Na zakończenie warsztatów powstanie publikacja podsumowująca działania, nabytą wiedzę oraz uwieczniająca wszystkie powstałe dania.
Z kim?
Warsztaty prowadzić będzie Aleksander Baron – szef kuchni i podróżnik. Doświadczenie i wiedzę w kulinarnym fachu zdobywał m.in. w Szkocji i na Karaibach jednak zawsze na pierwszym miejscu stawia kuchnię polską i rodzime produkty regionalne. Obecnie na warszawskim Powiślu prowadzi kuchnio – kawiarnio – klubo – świetlicę SOLEC. To miejsce które współtworzył od podstaw i które stało się jednym z najlepszych miejsc na gastronomiczno-kulturalnej mapie stolicy. O jedzeniu, swoich podróżach kulinarnych i miłości do jedzenia można przeczytać w jego blogowym cyklu ‘Rzeźnia Barona".
Dlaczego?
Smakami warto się bawić, poznawać nowe zaskakujące połączenia i tworzyć własne przepisy. Gotowanie towarzyszy nam każdego dnia, więc warto próbować nowych rzeczy.


Kod pokoleń

fot. Krzysztof Pacholak

Poznajcie twórców Kodu Pokoleń oraz  ich pomysł na nawiązanie międzypokoleniowego dialogu z mieszkańcami Żoliborza.
Kto?
Dominik Cudny – Student psychologii społecznej. Obecnie w trakcie pisania pracy magisterskiej na temat związku osobowości z twórczością. Interesuje go życie kulturalne Warszawy, w szczególności Żoliborza. Widzi siebie jako animatora kultury. Współpracował z portalem puszka.waw.pl i ze stowarzyszeniem OdBlokuj. Jest jednym z autorów przewodnika City Alive. Poza tym rower, gitara, deska i aparat – idealny preparat.
Marek Brzeziński – Student neurokognitywistyki, badający ludzkie mózgi. Bardzo go interesuje co wpływa na nasze zachowanie i działanie. Doskonale czuje się na Żoliborzu mieszkając obok swoich najlepszych przyjaciół i rodziny. Lokalne parki dają mu namiastkę wypoczynku w dalekich krajach, a dzikie plaże nad Wisłą z powodzeniem zastępują mu Amazońską dżunglę.
Stefan Sajdak - Z Żoliborzem związany jest od urodzenia, miano lokalnego patrioty idealnie oddaje jego stosunek do miejsca zamieszkania. Los sprawił, że w rozmowie z Dominikiem objawił się fakt, że charakteryzują się podobnym spostrzeganiem rzeczywistości. Postanowili więc zrobić coś razem, potem spotkali Mariana który znów dziwnym trafem wpasował się jak ulał. Niedługo później trafili do “ę” i tak już zostało.
Co? Jak? Z kim?
"Kod Pokoleń" to projekt, którego celem jest nawiązanie zaniedbanego dialogu między starszymi a młodszymi mieszkańcami Żoliborza. Chcemy zachęcić ich do interakcji i przełamania barier międzypokoleniowych. Osoby starsze są skarbnicą wiedzy. Można od nich usłyszeć opowieści z przeszłości związane z otaczającą nas rzeczywistością. Aby te historie nie odeszły w niepamięć chcemy je zebrać i umieścić na obszarze Żoliborza pod postacią QR- kodów. Tak aby znajdowały się w konkretnym miejscu którego dotyczy dana historia.
Zapis wspomnień z konkretnych miejsc w takiej postaci będzie symboliczną próbą porozumienia się starszego pokolenia z młodszym, za pomocą nowych mediów. Kod odczytany za pomocą smartfona odsyłać będzie na stronę projektu, gdzie będzie można poznać kryjące się pod kodem wspomnienia. Opowiedzieć będzie można również własną historię o danym miejscu ze swojej perspektywy lub po prostu dopowiedzieć jakąś ciekawostkę. W ten sposób nawiąże się międzypokoleniowa interakcja.
W tym procesie powstanie mozaika subiektywnych wspomnień dotyczących poszczególnych miejsc. Taki zabieg ma pokazać z jak wielu perspektyw można patrzeć na naszą dzielnicę. Dodatkowo w projekt będą zaangażowane żoliborskie kawiarnie i restauracje które w zamian za wspomnienie związane z dzielnicą, będą oferować kawę za symboliczną złotówkę. Zwieńczeniem projektu będzie seria spacerów “śladami wspomnień”, wieczoru lokalnych legend i piknik na świeżym powietrzu. Projekt jest jednak skierowany do wszystkich kategorii wiekowych. Tylko dzięki zaangażowaniu ludzi z różnych pokoleń będziemy w stanie skonfrontować teraźniejszość z przeszłością.
Dlaczego?
Wierzymy, że możemy rozwijać lokalną społeczność która nie jest dla siebie anonimowa, która jest otwarta na ludzi bez względu na poglądy czy wiek. Mamy piękną przestrzeń publiczną, ale ciągle brakuje tu akcji, które by to miejsce ożywiły. Poprzez swoje działania chcemy pobudzać świadomość historyczną i wzmacniać więzi sąsiedzkie, z których Żoliborz kiedyś słynął. Emeryci to ok. ⅓ mieszkańców. Między nimi, a młodzieżą ciągle panują antagonizmy. Brak nam rozmów i wspólnych tematów. Nie słuchając siebie tworzymy linie sztucznego podziału. Nasza akcja ma te bariery przełamać.


Służewakcji


fot. Krzysztof Pacholak

Rusza kolejny projekt w ramach Laboratorium Animatorni. Magda, Kasia i Kuba zaplanowali szereg warsztatów i spotkań w AMFITEATRZE mieszczącym się na warszawskim Służewiu. Zapraszamy
Kto ?
Magda – socjolożka. Z zamiłowania jest krawcową, uwielbia tworzyć i obdarowywać swoimi wytworami bliskich. Śpiewa tradycyjne pieśni ludowe tzw. białym głosem.
Kasia – psycholożka z zamiłowania, działa w NGOsach zajmujących się rozwojem małych i dużych ludzi. Pasjonatka portretów, procesów w grupach i rysowania.
Kuba – psycholog i geograf. Pasjonują go działania oddolne. Lubi ruch, sport, energię dzieci i mądrość seniorów.
Wszyscy od 8 lat mieszkamy w Warszawie. Każdego z nas fascynują relacje między ludźmi oraz współdziałanie i tworzenie.
Co? Jak ? Z kim ?
Projekt narodził się z potrzeby stworzenia sytuacji, w której moglibyśmy poznać naszych sąsiadów i wspólnie oswoić przestrzeń do dalszego działania. Naszym marzeniem jest aby AMFITEATR, położony w sercu osiedla, stał się przestrzenią działań oddolnych. Lubimy działać, lubimy osiedle Służew Nad Dolinką i bardzo ciekawi nas kto je zamieszkuje.
Do udziału w akcjach zapraszamy wszystkich mieszkańców okolicy. Planujemy różnorodne działania, aby jak najwięcej osób zdążyło się nimi zaciekawić, zainspirować i zacząć planować swoje – do tego ostatniego będziemy szczególnie zachęcać. W przygotowanie naszego wydarzania staramy się włączyć lokalnych aktywistów, organizacje oraz instytucje działające na terenie i w okolicach osiedla. Okazuje się, że jest ich tu całkiem sporo !
Dlaczego?
Działamy, gdyż chcemy aby nasze wydarzenie stało się okazją do zaprezentowania i wyzwolenia potencjału drzemiącego zarówno we wspaniałej przestrzeni AMFITEATRU, jak również w mieszkańcach osiedla Służew nad Dolinką.